истолкователь
interpres, interpretis, m;
вникать
rei naturam/rem ipsam
каковой
qualis [e];
condere [o, didi, ditum] (civitates, regna);
fundare [1];
fundamenta ponere [o, posui, positum];
instituere [o, ui, utum];
statuere [o, ui, utum] (urbem;
regnum);